Kadı

Türkiye Türkçesi – Tatarca Sözlük (Ganiyev, 1998)

kadı

и. казый, судья

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

kadı

kadı. ~ğa barıv: kadıya gitme, ~ Muhammad Efendi: Kadı Muhammed Efendi, Karaçaynı ~sı Haçırlanı Cağafar Efendi: Karaçay’ın Kadısı Haçırların Cafer Efendi.

Son arananlar:

• Shud,
• koldaş,
• vestibule,
• relent,
• Yayramoq,
• ilker,
• yolbaşçı,
• çoymo,
• sazandar,
• Gubur,
• keyfi,
• Bangırdamak,
• outcast,
• tiyanç,
• Shum,
• Cumba,
• Efsun,
• sabıka,
• Yenge,
• küş,
• gidrostantsiya,
• Kadı