Kabuk

Türkiye Türkçesi – Tatarca Sözlük (Ganiyev, 1998)

kabuk

и. кабык, кайры ◊ (kendi) kabuğuna çekilmek (үз) кабыгына бикләнү, йомылу

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

kabuk

kabuk, deri. Ağaç ~: ağaç kabuğu, sürme ~: rende yongası, ~un almak: kabuğunu soymak, derisini yüzmek, gardoş ~: patates kabuğu, ~ atmak: deri değiştirmek, kabuk değiştirmek.

Son arananlar:

• şığıma,
• selen,
• Faş,
• Müəyyən,
• Yakışıklı,
• tesis,
• gurra,
• modify,
• Fe,
• edgülüg,
• likely,
• hatıriamak,
• Fel,
• yklym,
• şəkilçi,
• qabariq,
• parad,
• magistrate,
• bablaşmaq,
• Fena,
• sığa,
• Kabuk