IYNE
Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)
iyne
iğne; cürögüne iyne sayıldı: kalbine iğne saplandı (incitilmiştir).
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
iyne
iğne, şiş. Meşina ~: makine iğnesi, har ~: dantel şişi, çınday ~: çorap şişi, ~ teşik: iğne deliği, ~ bıla kör kazğan (d): iğne ile çukur açma, ~ cuthan itça (d): iğne yutmuş köpek gibi (zayıflığı ifade için), ~ni teşiğinden ozarça (d): iğnenin deliğinden geçeçek derecede (aşırı zayıflığı ifade için), ~sinden tüymesine deri (d): iğnesinden düğmesine kadar, ~ ötgen cerden halı da öter (as.): iğne geçen yerden iplik de geçer.