HƏMZƏ

Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)

həmzə

is. [ər.] Ərəb əlifbasında boğazbağlı samit tələffüzünü göstərən işarə. Ayn və həmzə səslərinin interferensiyası. Daxilində ayn və həmzə səsləri olan ərəb sözlərinin yazılış qaydası. – Hələ orta əsr ərəb dilçiləri ərəb dilinin özündə həmzə səsinin söz ortasında və söz qovuşuğunda itməsini göstərirdilər. F.Ağasıoğlu.

Son arananlar:

• longstanding,
• uksus,
• berq,
• plow,
• ındı,
• metonimiya,
• resepsiyon,
• qarama,
• Srağagün,
• direltmek,
• yöndəmli,
• patar,
• yıdlaşmak,
• ikeme,
• kemiş,
• albar,
• qızarma,
• çentmek,
• Atfetmek,
• haçan,
• kite,
• HƏMZƏ