Harç
Türkiye Türkçesi – Arı Duru Türkçe Sözlüğü (Kuleli, 2013)
harç
[Köken: Arapça] (vergi) Salık
[Köken: Arapça] (beton vb…) Eritme
Türkiye Türkçesi – Tatarca Sözlük (Ganiyev, 1998)
harç
I и. чыгым
harçи. (төзелеш өчен) измә
Karşılaştırmalı Türk Lehçeleri Sözlüğü (Ercilasun, 1991)
harç
Türkiye Türkçesi: harç
Azerbaycan Türkçesi: ⱨärc
Başkurt Türkçesi: aksalatayıyım poşlina
Kazak Türkçesi: salık resmiy alım
Kırgız Türkçesi: salık alım
Özbek Türkçesi: bàc
Tatar Türkçesi: akçalata cıyım poşlina
Türkmen Türkçesi: poşlina pãç
Uygur Türkçesi: bac
Rusça: sbór póşlina
Karşılaştırmalı Türk Lehçeleri Sözlüğü (Ercilasun, 1991)
harç
Türkiye Türkçesi: harç
Azerbaycan Türkçesi: mählul gatışıg
Başkurt Türkçesi: iritmä iⱬmä
Kazak Türkçesi: eritindi
Kırgız Türkçesi: aralaşma
Özbek Türkçesi: eritmä
Tatar Türkçesi: irimä izmä
Türkmen Türkçesi: lãy palçık
Uygur Türkçesi: eritmä
Rusça: (stroitel'nıy) rastvór
Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)
harç
at. Eklenç, ýaşaýyş, güzeran we ş.m. üçin zerur bolan serişde, harajat, pul.
‣ Harç etmek sarp etmek, sowmak, ýoklamak, harçlamak. Pul bolar-da, harç edere ýer tapylmazmy? (B. Gurbanow).