Haman

Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)

haman

[fars.]
1. Göz önündə olmayan və ya uzaqda olan bir şeyi və ya şəxsi göstərmək üçün işlədilən əvəzlik – o, özü. Haman kitab. Haman oğlan. – Haman gündən işə başladım. Qantəmir. Haman qız bütün səyahətçilərin qəlbini özünə məftun etmişdi. M.S.Ordubadi.
2. zərf Əlüstü, dərhal, o saat, tez. Aradan keçmədi bir öylə zaman; Bu dönüş Gülnazı sarsıtdı haman. M.Müşfiq. [Ceyniz:] Qardaşımın sözləri bir ox olaraq atamın ürəyinə sancıldı, haman bağırdı. Çəmənzəminli. haman-haman bax. haman 2-ci mənada.

Uygurca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Kurban, 2016)

haman

f. Hemen; hemen hemen.

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

haman

hep, hemen, her vakit, sürekli. ~ sen barıp turasa: hep sen gidiyorsun, ~ ızıña kayt: hemen geri dön, ~ küreşip turma: sürekli uğraşıp durma, ~ da seni aythanıñ bolup turmaydı: her vakit de senin dediğin olmuyor.

Son arananlar:

• Asıg,
• mülkiyyət,
• beva,
• Ukuşlug,
• uturmak,
• garaj,
• MANZARA,
• ekskavatorçu,
• dweller,
• irgel,
• aýaguç,
• ağılamaq,
• təhər,
• direnmek,
• bilaça,
• feldmarshal,
• Kösteklemek,
• vapor,
• posture,
• qayçılanmaq,
• aşındırmak,
• Haman