Güz
Türkiye Türkçesi – Tatarca Sözlük (Ganiyev, 1998)
güz
и. сир. көз
Karşılaştırmalı Türk Lehçeleri Sözlüğü (Ercilasun, 1991)
güz
Türkiye Türkçesi: güz
Azerbaycan Türkçesi: payız
Başkurt Türkçesi: köⱬ
Kazak Türkçesi: küz
Kırgız Türkçesi: küz
Özbek Türkçesi: küz
Tatar Türkçesi: köz
Türkmen Türkçesi: gṻyz
Uygur Türkçesi: küz
Rusça: ósen'
Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)
güz
is. köhn.
1. Payız. Güz almasıtək al yanaqlum... “Dədə Qorqud”.
2. məh. İki əkin sahəsi arasında sərhəd; şumlanıb qalan yer.
Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)
güz
s. ş. aňl. söz. Maşyn ýörände ondan çykýan ses.