Etiv
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
etiv
yapma, etme.
Son arananlar:
- çördek,
- Köymek,
- fırlama,
- Horun,
- dagy,
- assı,
- ulug,
- tulañ,
- okyan,
- haýasyz,
- İni,
- fahişe,
- önerge,
- uğraacı,
- mañday,
- sağızğan,
- şeyx,
- Atölye,
- circumfluous,
- zolakzolak,
- iyegiliktüü,
- Etiv