Emçi

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

emçi

1. tabip; emçi - domçu tabip; 2. çocukları tedavi eden üfürükçü kadın.

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

emçi

at, kön.s. Tebip.

Dîvânü Lugâti’t-Türk Dizini (TDK)

emçi

ilâç yapan adam, eczacı,I, 38;III, 252

Son arananlar:

• ilahiyatçı,
• lodging,
• shark,
• sapyor,
• Yaralı,
• Kıska,
• chrome,
• gazak,
• burganzor,
• Titiz,
• saplı,
• Kainat,
• əmək,
• iletim,
• çygar,
• Zorlaşmak,
• inçey,
• Yandru,
• moyil,
• unıtgan,
• kırkayak,
• Emçi