Emina

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

emina

veba, veba hastalığı. ~ hıpbil: veba kabarcığı, tavuk ~: tavuk vebası, ~dan kırılğanla: vebadan kırılanlar, vebadan ölenler. Üyüñe ~: evine veba girsin (beddua).

Son arananlar:

• Kılağı,
• stasis,
• bökön,
• dür,
• bişgeklendiriv,
• Rəna,
• paza,
• boymul,
• üyüz,
• sust,
• cıyımdık,
• itemize,
• süsňemek,
• mayka,
• laampa,
• Demagoji,
• Maskara,
• kerey,
• qaram,
• embroider,
• gülüşdirmek,
• Emina