bökön

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

bökön

I, sayga (iri bir nevi karaca): saiga tatarica; bököndün tañınday: beyaz çizgili, beyaz benekli.


II, (atın) kuyruğunda kalın kıl yahut (insanın) başında kalın saç (saç hastalığı).

Son arananlar:

• datma,
• udi,
• Soykırım,
• kaltak,
• casmin,
• permanently,
• Bən,
• tötänlik,
• Küt,
• Ab,
• itmek,
• ad,
• aniconic,
• hür,
• Aş,
• alaň,
• sadədil,
• ok,
• ıssa,
• əzəldən,
• DÜRGE,
• bökön