Emegen

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

emegen

dev, efsanevi bir varlık. ~leni uruşu: devlerin savaşı, adam aşağan ~: insan yiyen dev (d), ~ katın: dev anası. El aşağan ~: halkı yiyerek geçinen dev [bilmece: su değirmeni, halkın hububatını yiyerek geçinen anlamında].

Son arananlar:

• sentinel,
• süýjülik,
• fərdi,
• dilek,
• kaat,
• aytdırmak,
• therefore,
• Sümbül,
• kaltırav,
• tora,
• mavna,
• sevinç,
• səyli,
• Sağış,
• sındır,
• deductive,
• kavşamak,
• üy,
• ötümsiz,
• çüülü,
• bav,
• Emegen