Bıçak
Türkiye Türkçesi – Tatarca Sözlük (Ganiyev, 1998)
bıçak
и. пычак, пәке ◊ bıçak altına yatmak пычак астына яту (операция ясату); bıçak çekmek пычак белән кадарга хәзерләнү; bıçak bıçağa gelmek пычакка пычак килү; bıçak sırtı кыл арасы аерма
Karşılaştırmalı Türk Lehçeleri Sözlüğü (Ercilasun, 1991)
bıçak
Türkiye Türkçesi: bıçak
Azerbaycan Türkçesi: bıçag
Başkurt Türkçesi: bısak
Kazak Türkçesi: pışak
Kırgız Türkçesi: bıçak
Özbek Türkçesi: piçàḳ
Tatar Türkçesi: pıçak
Türkmen Türkçesi: pıçak
Uygur Türkçesi: piçak
Rusça: nój
Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)
bıçak
bıçak ; bıçak ur- : bıçak saplamak ; özüñö bıçak ur , oorubasakişige ur ats. : bıçağı kendine sapla da , acımazsa başkasına sapla ! ;men anı menen kırdı bıçak : ben onunla bıçak bıçağa gelmişim.
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
bıçak
bıçak. Kezlik ~: çakı bıçağı, ~ cara: bıçak yarası, duppuk ~: küt bıçak, citi ~: keskin bıçak.