Borç
Türkiye Türkçesi – Tatarca Sözlük (Ganiyev, 1998)
borç
и. төрле мәгъ. Бурыч □ borç almak бурычка алу; borç bilmek бурыч дип белү; borç harç һәртөрле бурыч-үтечләр; borcunu bilmek бурычын вакытында үтәү; borcunu kapatmak бурычын түләп бетерү
borçи. кулин. борщ, нарын диал.
Karşılaştırmalı Türk Lehçeleri Sözlüğü (Ercilasun, 1991)
borç
Türkiye Türkçesi: borç
Azerbaycan Türkçesi: borc
Başkurt Türkçesi: burıs
Kazak Türkçesi: borış karız
Kırgız Türkçesi: karız
Özbek Türkçesi: ḳarz
Tatar Türkçesi: bunç
Türkmen Türkçesi: karz berği
Uygur Türkçesi: borç ḳärz
Rusça: dolg zayom
Pamukkale Azerbaycan Türkçesi - Türkiye Türkçesi (ADT versiyonu)
borç
borç
Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)
borç
= boruç.
Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)
borç
[bo:rç], at. 1. Bergi, karz. Borçlyny borjundan gutargyn! Uly toý eýle, hajat dile! (“Kitaby dedem Gorkut”). 2. Her bir adamyň üstüne ýüklenen we ýerine ýetirilmegi hökmany bolan kesgitli iş, hereket. Watany goramak her bir raýatyň borjudyr. Okuwçylar bäşlik baha bilen okamaklygy borç edindiler.
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
borç
borç, veresiye; görev. Arbanı ~ha algğanma: arabayı veresiye aldım, ~ha kiriv: borca girme, ~ha batıv: borca batma, ~ tölev: borç ödeme, ~ salıv: teahhüt ettirme, ~ kuva barır da cılay kelir (as.): borç kovarak gider de ağlayarak döner; Curtnu saklav em sıylı ~du: vatanı koruma en kutsal görevdir, ata-anağa karağan boynubuznu ~udu: babaya anaya bakmak boynumuzun borcudur.