Bilgiç

Türkiye Türkçesi – Tatarca Sözlük (Ganiyev, 1998)

bilgiç

и. 1) белгеч, белүче; 2) үзен белемле (гыйлемле) дип күрсәтергә тырышучы кеше; беләмән

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

bilgiç

1. haberdar ; bilgiç ; akıllı ; hakim ; 2. kılavuz , rehber.

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

bilgiç

[bilğiç], at. 1. Bilmäge ökde, bilegen. Beýle zatlary çopan halky bilgiç bolar eken. 2. Palçy. Pylan şäherde bir bilgiç barmyş (“Türkmen halk ertekileri”).

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

bilgiç

kâhin, gelecekten haber veren, kam, şaman. ~ aythanña köre: kâhinin dediğine göre, ~ etgen darman: kamın yaptığı ilaç.

Son arananlar:

• aristokrasi,
• yungak,
• Sağlamak,
• keltiriv,
• surveillance,
• Darbe,
• Çivi,
• canaan,
• Gün,
• plenum,
• burt,
• uglevod,
• assertive,
• gücenmek,
• kamug,
• irle,
• mazul,
• Xandon,
• koç,
• beyond,
• daldırmak,
• Bilgiç