Baga

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

baga

çakal (zoo.), ~ça kıçırma! Çakal gibi bağırma! ~ tavuş: çakal sesi.

Son arananlar:

• gərmə,
• qepez,
• decent,
• ortadoğu,
• qarqur,
• mağul,
• booz,
• bolaşmak,
• kamina,
• korkarlay,
• tamagirlik,
• Ufuk,
• syrgyn,
• demgir,
• endirilmək,
• uşun,
• Şans,
• şebeke,
• tükün,
• taassuf,
• adaka,
• Baga