adaka

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

adaka

(malk.) horoz.

Son arananlar:

• partlatmak,
• çerlenmek,
• davalamaq,
• appreciation,
• exlaq,
• teras,
• vardırmaq,
• meliya,
• kürme,
• bezimsiz,
• cüce,
• acquaint,
• ochoq,
• Qərib,
• dükört,
• ülge,
• azığ,
• pineklemek,
• addlebrained,
• bürtük,
• onuşlu,
• adaka