Azaşmak

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

azaşmak

[a:zaşmak], işl. 1. Ýoldan, ugruňdan sowa düşmek, terse gitmek, ýoly ýalňyşmak, ugry ýitirmek. Azaşsaň köp bilen azaş (Nakyl). 2. göç.m. Aýra düşmek, jyda düşmek, aýralyga sezewar bolmak. 3. göç.m. Ters ýola düşmek, ilden çykmak, azmak.

Son arananlar:

• Belgilemek,
• sapıg,
• köpçülik,
• keper,
• teras,
• kelepir,
• yinçü,
• vurgunculuk,
• gyrkakyn,
• çemedan,
• yurd-yuva,
• uşalmak,
• uvmak,
• ondurmak,
• çoñsun,
• toyimli,
• bakayuk,
• madarçı,
• kétim,
• komalanma,
• koranda,
• Azaşmak