Azan
Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)
azan
is. [ər.] Müsəlmanları namaza çağırmaq üçün azançının səhər, günorta və axşamüstü minarədən ucadan oxuduğu təkbir. Şəhəri bir qədər dolaşıb saat 12-də azan səsi eşitdim, bir qoca kişi .. azan oxuyurdu. Ə.Haqverdiyev. Məşədi Əhməd hər səhər tezdən evdən çıxar, bir də axşam azanı qayıdardı. S.Hüseyn.
Pamukkale Azerbaycan Türkçesi - Türkiye Türkçesi (ADT versiyonu)
azan
ezan
Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)
azan
I, a. ezan (ibadete okuma); azan ayt- : ezan okumak; azanda yahut azanı menen : sabah erkenden; azadagı at : ilkin verilen isin ( at koma ezan okuma zamanına uygunlaştırılıyordu) /3/ ; azandagı stı Samtır emes, Sarıkul eken : meğerse, onun ilkin adı Samtır değil, Sarıkul imiş (Samtır ası ona sonradan ltakılmış imiş).
II, kazan sözünün tekidir : azan- kazan
Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)
azan
[aza:n], at. 1. Yslam dininde adamlary namaz okamaga çagyrmak üçin gaty ses bilen okalýan doga. Atlynyň dumly-duşdan ýygnanýan wagty, azançynyň ikindi azanyna gygyrýan wagty, Artygyň ýanyna Gandym hamsygyp geldi (B. Kerbabaýew). 2. Adata, dessura görä, çaga bolanda molla tarapyndan okalýan doga. "Allahy ekber!" – diýip, azan aýdýan garrynyň nazymly sesi ýaňlanyberse we buşlukçylar dumly-duşa çapyberse, örüp, aýak üstüne galan oba şol öýe baka ýöriş eder (A. Gowşudow). 3. ýerli g. Gün dogmazynyň öňüsyrasy, ir ertir. 4. Oglana dakylýan at.
‣ Azan aýtmak köplenç, metjitde ýörite doga okap, adamlary namaza çagyrmak.
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
azan
ezan. Künorta ~: öğle ezanı, ~ kıçırğan: ezan okuyan, ~ kıçırmak: ezan okumak.