Arıp

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

arıp

I, a. 1. harf; 2. bilgi; marifet (bir işi yapabilme) ; kırk bir arıbı bar: kurnaz; hiylekâr (harfiyen: 41 arıbı vardır: fal açılırken kullanılan 41 tane kürecikler kastediliyor).


II, (karşılaştır: alpuruş) : arıp ur- : gayret sarfetmek, olanca gayretiyle çalışmak.

Son arananlar:

• hush,
• albaýlama,
• barta,
• bedütmek,
• gowşamak,
• PİSİKMƏK,
• uyal,
• alum,
• toymas,
• nonexistent,
• tricot,
• european,
• elam,
• beşinçi,
• Fırıldaqçı,
• ham,
• raý,
• çabıt,
• Şüphe,
• bozo,
• Alınyazısı,
• Arıp