Akılsız

Türkiye Türkçesi – Tatarca Sözlük (Ganiyev, 1998)

akılsız

с. акылсыз

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

akılsız

akılsız, ahmak.

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

akılsız

akılsız. Akıllıla har bir zatdan es tabar, ~ğa ikab azab ne hapar: akıllılar herbir şeyden akıl alır, akılsıza ikab, azab bir şey ifade etmez (M. Varaği’ den bir beyit), ~ akılı bıla mahtanır: akılsız akılı ile övünür (d).

Son arananlar:

• kik,
• reze,
• reaktsiya,
• çuwşamak,
• məxsusi,
• Tarlan,
• ýumuş,
• Uyduruk,
• şairlik,
• cetim,
• beye,
• parad,
• takılmak,
• sarınmak,
• Tüşürmek,
• çurmuy,
• çommalmak,
• perspektif,
• mövsümçü,
• razy,
• folluk,
• Akılsız