Abıray

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

abıray

otorite, hükmetme.

Son arananlar:

• bıç,
• tentene,
• respublika,
• toruk,
• totuv,
• şifer,
• Tomuz,
• facia,
• mesul,
• qurd,
• so'q,
• jag,
• vatan,
• iyirmek,
• propaedeutic,
• kögüş,
• alakçı,
• pilis,
• çeriv,
• injener,
• Şəhər,
• Abıray