Abıray
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
abıray
otorite, hükmetme.
Son arananlar:
- müalicə,
- sıpa,
- premyera,
- cütləşdirilmək,
- yeknəsəq,
- Hicri,
- blunt,
- alkışmak,
- keriş,
- desterhan,
- ürüt,
- Kavşak,
- emdi,
- ulaş,
- telekomünikasyon,
- kösöl,
- vulkan,
- tazim,
- lakırdı,
- gimn,
- cıyılğan,
- Abıray