əlaçı
Explanatory Azerbaijani Dictionary (Orucovun, 2006)
əlaçı
sif.
1. Bütün fənlərdən əla qiymət alan. Əlaçı tələbə. – Şirmayı əlaçı şagirdlərdən biri idi. M.Hüseyn. Əlaçı qız Aybəniz; Lövhəyə çağırılır. M.Seyidzadə. // İs. mənasında. Əlaçıların şəkilləri divar qəzetində çıxmışdır.
2. Öz vəzifəsini, işini əla yerinə yetirən. Əlaçı şofer. Əlaçı satıcı. // İs. mənasında. İstehsalat əlaçıları.