şav
Karachay-Balkar—Turkish Dictionary (Nevruz, 1991)
şav
1. Kötü, berbat. Biri ov biri kara ~(d): biri kötü, diğeri ondan da kötü; 2. Ölü, cansız, meyyid, yok olmuş. Savmudu şavmudu bir karağız: sağ mı ölü mü bir bakınız? Oy sen ~ bolğun: hey sen yok olasın!