tokal
Karachay-Balkar—Turkish Dictionary (Nevruz, 1991)
tokal
(malk.) 1. Boynuzsuz. ~ ögüz: boynuzsuz öküz; 2. Bodur, kısa. ~ adam: bodur adam; 3.Kaba saba, kubat. ~ iş: kaba saba iş; 4. Hamakat erbabı, öküz kafalı, et kafalı. ~ adam: et kafalı adam.
Last searches:
- kepchik,
- elpeñde,
- tölevsiz,
- prognoz,
- gäp,
- qahatchilik,
- qiyməşabalıd,
- akademi,
- Saz,
- zibildaşıyan,
- qundaq,
- witchcraft,
- sipolik,
- biografiya,
- Fraza,
- otmas,
- ebire,
- yubanmak,
- karaş,
- chirayliq,
- ashk,
- tokal