öñeç

Karachay-Balkar—Turkish Dictionary (Nevruz, 1991)

öñeç

1. (anat.) yemek borusu, özofagus. 2. koyun-keçi cinsi hayvan, öveç. ~ koçhar: iki yaşını tamamlamış koç, ~ teke: iki yaşını tamamlamış teke, ~ irk: öveç koç (iğdiş edilmiş).

Last searches:

• evince,
• xoshang,
• Kambur,
• Köngül,
• atyr,
• yandırmaq,
• kızlaşmak,
• real,
• Voya,
• uduzulmaq,
• qongghaz,
• sakman,
• sister,
• xiyla,
• Bayaqdan,
• burash,
• oqchi,
• role,
• sevincək,
• pass,
• rastlaşmaq,
• öñeç