tür
Turkish—Tatar Dictionary (Ganiyev, 1998)
tür
и. төрле мәгъ. төр
Pure Turkish to Turkish (Kuleli)
tür
1. Biçim, Cins, Form, Nev, Şekil
2. Cins
3. Çeşit
Comparative Turkic Languages Dictionary (Ercilasun, 1991)
tür
Türkiye Türkçesi: tür
Azerbaycan Türkçesi: növ cins tärz
Başkurt Türkçesi: tör tarmak
Kazak Türkçesi: tür
Kırgız Türkçesi: tür
Özbek Türkçesi: tür
Tatar Türkçesi: tör tarmak
Türkmen Türkçesi: görnüş hḯl
Uygur Türkçesi: tür
Rusça: vid poroda sort
Kyrgyz—Turkish Dictionary
tür
ı, 1. biçim şekil; keñ türdö: geniş ölçüde; tüşüngöndöy türü bar: anlamış gibi gözüküyor; türgö kel-: bir şekil almak; cumğan közüm açılbay türgö kelip karıpmın folk.: öyle kocamışım ki yumulmuş gözlerim açılmıyor; türgö keltir-: bir şekil vermek; türü caman yahut türü buzuk: tür körsöt: göz dağı vermek; 2. tezyinat. bezek.
Kyrgyz—Turkish Dictionary
tür-
ıı, dürmek, kaldırmak (eteği); eşik tür-: (keçe) kapıyı kaldırmak, dürmek, açmak; kulak tür-: bk. kulak ı 1.
Uyghur—Turkish Dictionary (Kurban, 2016)
tür
I Tür, sima, görünüş, surat. Türge ayrimaq – Türe ayırmak. Türini özgertish – Türünü değiştirme. Türi qachqan – Suratı bozulmuş. Oning türi yaman – Onun suratı bozuk. Türi kirip qaldi – İyileşti; aslına geldi. Pütken tür – Bitmiş cins. Pütmigen tür – Bitmemiş cins. Dawamliq türde – Devamlı halde. Keng türde – Geniş halde. Hüjüm qilish türi bar – Hücum eder hali var; hücum eder gibi.
II Çile, tura, kangal.