ilmu

Karachay-Balkar—Turkish Dictionary (Nevruz, 1991)

ilmu

bilim, ilim. Tabiğat ~la: tabii bilimler, ~ aythanña köre: bilimin dediğine göre, ~ kullukçu: ilmî araştırma yapan, bilime hizmet eden, ~ğa tayanmağan: bilime dayanmayan, ~ğa cavluk etgen: bilime karşı çıkan, ~su bolğan: bilimli, ilmi olan.

Last searches:

• hoşgörülü,
• Kır,
• anten,
• qalmaqalçı,
• Viran,
• Pantolon,
• terge,
• sərdarı,
• maktan,
• bodlug,
• Qalb,
• zahit,
• togarakchilik,
• bədii,
• rektör,
• sədrlik,
• aldarak,
• kundoshvachcha,
• zarıltı,
• əşya,
• komutan,
• ilmu