türsünlü

Karachay-Balkar—Turkish Dictionary (Nevruz, 1991)

türsünlü

1. Yüzlü, çehreli, suratlı, simalı. Carık ~ adam: aydın çehreli adam, hını ~ adam: sert yüzlü adam, kara ~ adam: esmer yüzlü adam; 2. Renkli. Bir ~: bir renkli, aynı renkli, kumaçlanı ekisi da bir ~düle: kumaşların ikisi de aynı renkli.

Last searches:

• şube,
• qayroq,
• qoxumaq,
• faza,
• sezd,
• hapis,
• zirve,
• bışar,
• Helezon,
• cızmak,
• ısıl,
• ireful,
• ürkek,
• chen,
• varaq,
• çağla,
• ığım,
• əcaib,
• yarghaq,
• tiyeşe,
• qəmərsurət(li),
• türsünlü