türsünlü

Karachay-Balkar—Turkish Dictionary (Nevruz, 1991)

türsünlü

1. Yüzlü, çehreli, suratlı, simalı. Carık ~ adam: aydın çehreli adam, hını ~ adam: sert yüzlü adam, kara ~ adam: esmer yüzlü adam; 2. Renkli. Bir ~: bir renkli, aynı renkli, kumaçlanı ekisi da bir ~düle: kumaşların ikisi de aynı renkli.

Last searches:

• lenta,
• kuuluk,
• yerfısdığı,
• kop,
• halallıq,
• burn,
• Örmek,
• bazubend,
• değerbilir,
• orderly,
• imsik,
• ataka,
• cırthıç,
• həvəng,
• algansı,
• BİQSİMOq,
• conformable,
• ur,
• qazax,
• tırtıklı,
• köşeşdirmek,
• türsünlü