tirmençi

Karachay-Balkar—Turkish Dictionary (Nevruz, 1991)

tirmençi

değirmenci. Buday kesekni ~ge amanat etip keleme: buğdayı değirmenciye emanat edip geliyorum, ~ tirmen taşnı taşlaydı: değirmenci değirmen taşını çekiçliyor.

Last searches:

• tambılabürsükün,
• disgruntled,
• qəşş,
• tamga,
• pride,
• novvot,
• cöngə,
• unending,
• İşkil,
• ötküzmeydighan,
• fəraq,
• anas,
• etimoloji,
• prohibit,
• yırtıq,
• except,
• yaylag,
• ustukku,
• murat,
• erkilik,
• psychic,,
• tirmençi