taymak
Karachay-Balkar—Turkish Dictionary (Nevruz, 1991)
taymak
kaymak, yatmak, sapmak, kopmak, ayrılmak. Buzdan tayıp cığıldım: buzdan kayarak düştüm, tayıp tüşmek: kayarak düşmek, boyunbavuñ oñ canına tayğandı: boyunbağın sağ yana kaymış, balçıkdan taya taya küçten keldim: çamurdan kaya kaya zor geldim, catmanı kabırğası bir canına taya tebregendi: sundurmanın duvarı bir yana yatmaya başlamış, dinden tayğanla bardıla: dinden kopanlar (ayrılanlar) var, ol men aythandan taymaydı: o benim dediğimden çıkmıyor, aşhını tayğandı: göbeği kaymış.
Index of Diwan Lughat al-Turk (TDK)
taymak
kaymak· III, 166, 243, 244