soñu

Karachay-Balkar—Turkish Dictionary (Nevruz, 1991)

soñu

son, plasenta; bk. ötene.

Last searches:

• gate,
• tüşgen,
• riza,
• çuku,
• kelem,
• mürəxxəs,
• çiye,
• teşmek,
• şi,
• uzmak,
• huvillamoq,
• kankıldav,
• arsıl,
• küden,
• Xumarlanmaq,
• ixtiyar,
• Yayla,
• Sus,
• yabangülü,
• münekkit,
• çınında,
• soñu