prenomen

English—Turkish Dictionary (FreeDict, 2017)

prenomen /pˈɒd/

1. (bak.) praenomen.

Last searches:

• müsriflik,
• gümleme,
• Kul,
• haralı,
• yung,
• dümen,
• vaq,
• vəsət,
• ermiş,
• dövrələnmə,
• hözür,
• speaking,
• çalpak,
• eksük,
• ınna,
• atırıl,
• following,
• gaplamak,
• qanma,
• müştaq,
• willing,
• prenomen