onus

English—Turkish Dictionary (FreeDict, 2017)

onus /nˈɒnsəns/

1. yük, görev, külfet. onus probandi (huk.) ispat etme görevi, kanıtlama zorunluğu.

English—Turkish Dictionary (Anonymous)

onus

yük
sorumluluk
görev

Sakha—English Dictionary (Straughn, 2006)

onus

adv. quite

Last searches:

• Aid,
• Goýun,
• boçha,
• maça,
• pata,
• qarışdırıcı,
• yarog,
• oxygen,
• masele,
• voenkomat,
• sevgi,
• Hoşt,
• dalbar,
• zhurnal,
• amet,
• cersin,
• germeç,
• celd,
• Artha,
• Basa,
• calganma,
• onus