ofay

English—Turkish Dictionary (FreeDict, 2017)

ofay /nˈaɪnti/

1. (A.B.D.), (argo.), (aşağ.) beyaz ırktan bir kimse.

Last searches:

• ösümlik,
• rüşvet,
• alga,
• darılmak,
• olco,
• Həmçinin,
• sanam,
• togo,
• ventilator,
• kürrə,
• tebir,
• həcv,
• saying,
• Aziret,
• Bosgun,
• saamay,
• Duvar,
• babı,
• yakşı,
• sümüklü,
• təzə,
• ofay