mekâm

Karachay-Balkar—Turkish Dictionary (Nevruz, 1991)

mekâm

mekân, ikametgâh, ev. ~ıñ takır bolsa, kölüñ da takır bolur: mekânı dar olanın kalbi sıkıntılı olur (a.s.), ~ işlev: ev-bark yapma.

Last searches:

• bolcalsız,
• üvey,
• ikkiikkidin,
• Aydav,
• template,
• teñel,
• qoqim,
• gage,
• colooçu,
• cossack,
• ad&,
• heweslenmek,
• Soytarı,
• qalxınmaq,
• bedbext,
• lifting,
• yumaq,
• hasretli,
• zok,
• əhkam,
• sıfat,
• mekâm