mekâm

Karachay-Balkar—Turkish Dictionary (Nevruz, 1991)

mekâm

mekân, ikametgâh, ev. ~ıñ takır bolsa, kölüñ da takır bolur: mekânı dar olanın kalbi sıkıntılı olur (a.s.), ~ işlev: ev-bark yapma.

Last searches:

• korş,
• vang,
• dıqqana,
• misl,
• filizlemek,
• elachiliq,
• ağaç,
• o‘ynoq,
• Mübahisə,
• goli,
• satulamak,
• kölekke,
• bədihi,
• carıv,
• tüneke,
• zabt,
• damızlık,
• aýyn,
• höşk,
• kasyda,
• büsbütün,
• mekâm