meken

Kyrgyz—Turkish Dictionary

meken

a. sığnak, mesken; meken kıl- yahut et- (önce gelen akkuzatif ile) yerleşmek, ikamet etmek, yaşamak (herhangi bir yerde); ata meken: baba yurdu, vatan.

Last searches:

• tərcüməyihal,
• coquetry,
• şirret,
• azlatmaq,
• ýok,
• fiyatlarımak,
• antithesis,
• Topurak,
• sakınç,
• Uçlanmak,
• İmla,
• səksənmək,
• gamhot,
• mäşe,
• paratoner,
• Lav,
• tumtaraqay,
• grasping,
• kiltiñde,
• en,
• bərkimək,
• meken