meken

Kyrgyz—Turkish Dictionary

meken

a. sığnak, mesken; meken kıl- yahut et- (önce gelen akkuzatif ile) yerleşmek, ikamet etmek, yaşamak (herhangi bir yerde); ata meken: baba yurdu, vatan.

Last searches:

• müdahale,
• qushqach,
• izza,
• probability,
• Kaynamak,
• yaxın,
• adi,
• kəndli,
• sorash,
• hörmə,
• tone,
• söymək,
• güdük,
• çağcıl,
• varyox,
• təzənə,
• lexicon,
• concerned,
• juda,
• üksök,
• aldymberdim,
• meken