meken

Kyrgyz—Turkish Dictionary

meken

a. sığnak, mesken; meken kıl- yahut et- (önce gelen akkuzatif ile) yerleşmek, ikamet etmek, yaşamak (herhangi bir yerde); ata meken: baba yurdu, vatan.

Last searches:

• yelvagay,
• dağılma,
• menpeet,
• zərrəcə,
• Havuç,,
• bakçı,
• öw,
• sharp,
• British,
• açıkmak,
• bezdirmek,
• kayınmak,
• hücre,
• kravat,
• dialectic,
• Keşik,
• serdar,
• kıñırlanmak,
• Silahdaş,
• Atılmak,
• eagle,
• meken