kıçırık

Karachay-Balkar—Turkish Dictionary (Nevruz, 1991)

kıçırık

bağırtı, ses, çığlık, ünleyiş, sesleniş. ~ etmek: bağırmak, çığlık atmak, açı ~ etdi: acı çığlık atdı, ~dan aldırma: bağırtıyla doldurmak, bolğannı ~dan aldırdıla: her tarafı bağırtıyla doldurdular, ~ etip cılaydı: çığlık atarak ağlıyor, anı ~ı cüregimi tertiretdi: onun ünleyişi kalbimi titretti.

Last searches:

• düçar,
• mühafizəkarlıq,
• qatqat,
• mesial,
• eges,
• ooruk,
• Smith,
• məchul,
• isen,
• Hä,
• Çözmek,
• Yine,
• gazer,
• bs,
• sudlik,
• mesaňa,
• dostu,
• kösük,
• demjikdiriji,
• prozaik,
• yoqimlilik,
• kıçırık