küküregen

Karachay-Balkar—Turkish Dictionary (Nevruz, 1991)

küküregen

kükreyen, gürleyen. Kök ~: gök gürlemesi, kök ~ caşnağan da eter (as.): gökde gürler, şimşek de şakar.

Last searches:

• kadu,
• merger,
• tablık,
• kalkı,
• kalça,
• an,
• dilenmek,
• kademe,
• şakacı,
• seskek,
• konsertmeyster,
• onabola,
• kamara,
• igenmek,
• yalmog‘iz,
• qadağa,
• kamsuv,
• qamalmoq,
• kambur,
• chopper,
• kamtar,
• küküregen