közkörgen

Karachay-Balkar—Turkish Dictionary (Nevruz, 1991)

közkörgen

(malk.) ufuk. ~den bulutla karadıla: ufuktan bulutlar göründü, kuşla ~de tas boldula: kuşlar ufukta kayboldular.

Last searches:

• KOR,
• yoki,
• bağırsak,
• ebelek,
• bağat,
• urus,
• ethics,
• onli,
• tosak,
• Ölçem,
• qüdrətli,
• pult,
• lazımsız,
• trençkot,
• kemzul,
• yagan,
• mÉ™hman,
• ADAB,
• Yatık,
• yarumak,
• bollanmak,
• közkörgen