közkörgen

Karachay-Balkar—Turkish Dictionary (Nevruz, 1991)

közkörgen

(malk.) ufuk. ~den bulutla karadıla: ufuktan bulutlar göründü, kuşla ~de tas boldula: kuşlar ufukta kayboldular.

Last searches:

• təkbaşına,
• kamallı,
• bocalamak,
• tərsa,
• döp,
• harç,
• lalmikor,
• Sinirlenmek,
• Fıstık,
• waterfall,
• kötürgen,
• balıqbeli,
• işarat,
• çümdüriş,
• cüzvi,
• türban,
• dummy,
• carav,
• qızışmaq,
• shilqim,
• zut,
• közkörgen