kâpır

Karachay-Balkar—Turkish Dictionary (Nevruz, 1991)

kâpır

kâfir, dinsiz. ~dan tuvğan ~: kâfir oğlu kâfir, ~ kılık: adilik, fena karakterlilik, kâfir kılıklılık.

Last searches:

• parapet,
• Çöl,
• bilən,
• labüddən,
• present,
• stasis,
• dincləşmə,
• çarwa,
• sordid,
• Başarmak,
• salıncak,
• kık,
• Qapaz,
• Dəstə,
• umr,
• organik,
• türdeş,
• alal,
• tatmak,
• yogdu,
• iştan,
• kâpır