kâpır

Karachay-Balkar—Turkish Dictionary (Nevruz, 1991)

kâpır

kâfir, dinsiz. ~dan tuvğan ~: kâfir oğlu kâfir, ~ kılık: adilik, fena karakterlilik, kâfir kılıklılık.

Last searches:

• kırpaklanuv,
• cumur,
• blöf,
• perspektivli,
• Kalkan,
• Digar,
• keltek,
• küyünmek,
• janlandyrmak,
• Yirmi,
• kurañ,
• Emmek,
• astalaşma,
• instil,
• Sadak,
• haşarı,
• Sağın,
• ayıplı,
• barno,
• zeen,
• Zekat,
• kâpır