zeen

Kyrgyz—Turkish Dictionary

zeen

a. kabiliyet, anlayış, kavrayış, zihin; ağa zeen kirdi: o, idrak etmeye başladı; zeenim keyidi; yüreğime kan savruldu, gayet acıdım, (birisi için) canım acıyor.

Last searches:

• kamalsız,
• mahiyyət,
• toxtama,
• Yamyam,
• nish,
• cephe,
• avuk,
• xaşxaş,
• örten,
• kavis,
• maşal,
• kermek,
• kökeliş,
• sətri,
• yağılık,
• fikirli,
• hözür,
• qorishtirgich,
• ayyam,
• çigit,
• dayanaq,
• zeen