zeen

Kyrgyz—Turkish Dictionary

zeen

a. kabiliyet, anlayış, kavrayış, zihin; ağa zeen kirdi: o, idrak etmeye başladı; zeenim keyidi; yüreğime kan savruldu, gayet acıdım, (birisi için) canım acıyor.

Last searches:

• pragmatik,
• kaft,
• çıpçı,
• silo,
• tr,
• dar,
• calğaşmak,
• şadyýan,
• alışık,
• çömelmek,
• Çomur,
• capmak,
• Reis,
• collarbone,
• ýatlamak,
• çarılda,
• çirimek,
• aylana,
• asas,
• iynanırça,
• pusma,
• zeen