kâba

Karachay-Balkar—Turkish Dictionary (Nevruz, 1991)

kâba

Kâ’be, Beytullah. ~ğa barğan men hapar aythan sen (d): Kâ’beye eden giden ben, anlatan sen.

Last searches:

• kıyna,
• merdem,
• chan,
• axırsız,
• consecrate,
• hırs,
• İkna,
• cognitive,
• dilkeş,
• sayin,
• taqim,
• azdırmaq,
• ziyo,
• müvazinət,
• xohish,
• meniça,
• cho‘rilik,
• balli,
• meet,
• eləcə,
• yallıq,
• kâba