kuvut

Karachay-Balkar—Turkish Dictionary (Nevruz, 1991)

kuvut

kavrulmuş tahılın öğütülmesiyle elde edilen un, kavut. ~ aşap caşaybız: kavut yiyerek geçiniyoruz, buday ~: buğday kavutu, nartüh ~: mısır kavutu, ~ cummak: kavut yumağı, avzuñda ~ cummağıñmı bardı: ağzında kavut yumağı mı var (d), katı aşlık cetginçi kara ~ aş bolur: ekin olgunlaşana kadar kara kavut (kara arpa kavutu) aş olur (as).

Last searches:

• mekru,
• poisoning,
• örüme,
• hafiz,
• kapam,
• ınal,
• tavsamak,
• chiqildimaq,
• süyünmek,
• iba,
• virane,
• kallay,
• zənbil,
• məvacib,
• minimum,
• kədərləndirici,
• chirimoq,
• owurt,
• tavlamak,
• panaq,
• qamcha,
• kuvut