kuvut

Karachay-Balkar—Turkish Dictionary (Nevruz, 1991)

kuvut

kavrulmuş tahılın öğütülmesiyle elde edilen un, kavut. ~ aşap caşaybız: kavut yiyerek geçiniyoruz, buday ~: buğday kavutu, nartüh ~: mısır kavutu, ~ cummak: kavut yumağı, avzuñda ~ cummağıñmı bardı: ağzında kavut yumağı mı var (d), katı aşlık cetginçi kara ~ aş bolur: ekin olgunlaşana kadar kara kavut (kara arpa kavutu) aş olur (as).

Last searches:

• Baskı,
• tirit,
• hesitate,
• Yılan,
• takıldak,
• ergec,
• taxta,
• tavlamak,
• sınatmak,
• Kılmak,
• mecbur,
• ell,
• impossibility,
• ehl,
• Nəzər,
• değerbilir,
• Gödeksi,
• iddialaşmek,
• bagıttooçu,
• karçıt,
• tirkeg,
• kuvut