kebek

Kyrgyz—Turkish Dictionary

kebek

I, kepek (darının, arpanın ve buna benzerlerin kabuğu); kepek baş: boş kafa, ahmak.


II, = = kebep.

Karachay-Balkar—Turkish Dictionary (Nevruz, 1991)

kebek

kepek, kabuk, soyuntu. Buday ~: buğday kepeği, zınthı ~: yulaf kepeği; ağaç ~: ağaç kabuğu.

Last searches:

• ağulu,
• really,
• boğça,
• kutilmaganda,
• abrak,
• hakan,
• nihayet,
• cingildətmək,
• imperfection,
• holo,
• gönükmek,
• tarixiylik,
• seylani,
• egsik,
• verimsiz,
• şəcərə,
• azot,
• zel,
• bötönçölük,
• karkor,
• halve,
• kebek