kaykalak
Karachay-Balkar—Turkish Dictionary (Nevruz, 1991)
kaykalak
kaykık, kasıntı, kurumlu, çalımlı. ~ adam: kasıntı adam, ol kaçan da ~ söleşirge öçdü: o her zaman çalımlı konuşmaya alışıktır, başın ~ tutup cürüydü: kafasını kaykık tutarak yürüyor, börkün ~ etip kiyedi: şapkasını kaykık giyiyor.