karavulçu

Karachay-Balkar—Turkish Dictionary (Nevruz, 1991)

karavulçu

bk. karavul.

Last searches:

• maşgala,
• ça,
• tacikçe,
• önelge,
• kokulu,
• yumuz,
• fəl,
• gri,
• teqiq,
• segsen,
• rezgi,
• tündük,
• Çita,
• kaypak,
• kilt,
• etiqad,
• An,
• Küme,
• gitar,
• afterbirth,
• Ogir,
• karavulçu