kakkış

Karachay-Balkar—Turkish Dictionary (Nevruz, 1991)

kakkış

(bebek) ayağı. ~ etmek: ayaklarını bir birine vurmak, topuklarını bir birine vurmak. ~~ etedi-~ tapsa ketedi- ~ların bu caşçık netedi (tekerleme): ayaklarını çırpıyor, ayak bulsa gidiyor, bu çocuk ayaklarını ne yapıyor (bebeği severken söylenir).

Last searches:

• golden,
• tink,
• gatamak,
• Ögi,
• jew,
• axırıncı,
• keltirmoq,
• Güzergâh,
• hunhor,
• nigaran,
• kondensasiya,
• loty,
• terrasa,
• Sakız,
• inadcıllıq,
• nür,
• ibtidai,
• mohiyat,
• rötar,
• törütmek,
• nostalgiya,
• kakkış