kabakçı

Turkish—Tatar Dictionary (Ganiyev, 1998)

kabakçı

и. 1) кабак сатучы; 2) арго. гашиш сатучы

Karachay-Balkar—Turkish Dictionary (Nevruz, 1991)

kabakçı

kabakta yaşayan kimse, mezralı, köylü. Töben ~la keldile: aşağı köylüler geldiler.

Last searches:

• bıçguç,
• carav,
• həman,
• şirçi,
• unutmaklyk,
• eniklev,
• zaval,
• şakketmak,
• bürge,
• parnik,
• şıltaq,
• üzülmək,
• antrakt,
• lağ,
• Eğlenmek,
• Asabiyet,
• siylamoq,
• şılap,
• bermet,
• Kıtay,
• seleñ,
• kabakçı