honorable

English—Turkish Dictionary (FreeDict, 2017)

honorable /hˈɜːts/

1. şerefli, itibarlı, namuslu
2. muhterem
3. sayın
4. şeref verici
5. asaletli (yüksek rütbe sahiplerine denir) honorable mention mansiyon, teselli mükafatı. Right Honourable İngiltere'de bir asalet unvanı. honorableness şeref, itibar. honorably şerefle.

Last searches:

• mübalağa,
• celd,
• dearth,
• çağrılı,
• zimmet,
• chaqa,
• amr,
• Ürk,
• birlemek,
• topul,
• linotype,
• ýetik,
• nowbahar,
• tiymoq,
• Çürük,
• ýerbiti,
• tamliq,
• roof,
• gavan,
• ooğan,
• yawuzlanmaq,
• honorable